عَنْ فاطِمَهَ الزَّهْراَّءِ عَلَیْهَا السَّلامُ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ قالَ سَمِعْتُ فاطِمَهَ اَنَّها قالَتْ دَخَلَ عَلَىَّ اَبى رَسُولُ اللَّهِ فى بَعْضِ الاْیّامِ فَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَهُ فَقُلْتُ عَلَیْکَ السَّلامُ قالَ اِنّى اَجِدُ فى بَدَنى ضُعْفاً فَقُلْتُ لَهُ اُعیذُکَ بِاللَّهِ یا اَبَتاهُ مِنَ الضُّعْفِ فَقَالَ یا فاطِمَهُ ایتینى بِالْکِساَّءِ الْیَمانى فَغَطّینى بِهِ فَاَتَیْتُهُ بِالْکِساَّءِ الْیَمانى فَغَطَّیْتُهُ بِهِ وَصِرْتُ اَنْظُرُ اِلَیْهِ وَاِذا وَجْهُهُ یَتَلاَْلَؤُ کَاَنَّهُ الْبَدْرُ فى لَیْلَهِ تَمامِهِ وَکَمالِهِ
فَما کانَتْ اِلاّ ساعَهً وَاِذا بِوَلَدِىَ الْحَسَنِ قَدْ اَقْبَلَ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمّاهُ فَقُلْتُ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا قُرَّهَ عَیْنى وَثَمَرَهَ فُؤ ادى فَقالَ یا اُمّاهُ اِنّى اَشَمُّ عِنْدَکِ راَّئِحَهً طَیِّبَهً کَاَنَّها راَّئِحَهُ جَدّى رَسُولِ اللَّهِ فَقُلْتُ نَعَمْ اِنَّ جَدَّکَ تَحْتَ الْکِساَّءِ فَاَقْبَلَ الْحَسَنُ نَحْوَ الْکِساَّءِ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا جَدّاهُ یا رَسُولَ اللَّهِ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَدْخُلَ مَعَکَ تَحْتَ الْکِساَّءِ فَقالَ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدى وَیا صاحِبَ حَوْضى قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ مَعَهُ تَحْتَ الْکِساَّءِ
فَما کانَتْ اِلاّ ساعَهً وَاِذا بِوَلَدِىَ الْحُسَیْنِ قَدْ اَقْبَلَ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمّاهُ فَقُلْتُ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدى وَیا قُرَّهَ عَیْنى وَثَمَرَهَ فُؤ ادى فَقالَ لى یا اُمّاهُ اِنّىَّ اَشَمُّ عِنْدَکِ راَّئِحَهً طَیِّبَهً کَاَنَّها راَّئِحَهُ جَدّى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ فَقُلْتُ نَعَمْ اِنَّ جَدَّکَ وَاَخاکَ تَحْتَ الْکِساَّءِ فَدَنَى الْحُسَیْنُ نَحْوَ الْکِساَّءِ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا جَدّاهُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَنِ اخْتارَهُ اللَّهُ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَکُونَ مَعَکُما تَحْتَ الْکِساَّءِ فَقالَ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدى وَیا شافِعَ اُمَّتى قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ مَعَهُما تَحْتَ الْکِساَّءِ
فَاَقْبَلَ عِنْدَ ذلِکَ اَبُوالْحَسَنِ عَلِىُّ بْنُ اَبى طالِبٍ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ فَقُلْتُ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا اَبَا الْحَسَنِ وَ یا اَمیرَالْمُؤْمِنینَ فَقالَ یا فاطِمَهُ اِنّى اَشَمُّ عِنْدَکِ رائِحَهً طَیِّبَهً کَاَنَّها راَّئِحَهُ اَخى وَابْنِ عَمّى رَسُولِ اللَّهِ فَقُلْتُ نَعَمْ ها هُوَ مَعَ وَلَدَیْکَ تَحْتَ الْکِساَّءِ فَاَقْبَلَ عَلِىُّ نَحْوَ الْکِساَّءِ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَکُونَ مَعَکُمْ تَحْتَ الْکِساَّءِ قالَ لَهُ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا اَخى یا وَصِیّى وَخَلیفَتى وَصاحِبَ لِواَّئى قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ عَلِىُّ تَحْتَ الْکِساَّءِ
ثُمَّ اَتَیْتُ نَحْوَ الْکِساَّءِ وَقُلْتُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَتاهُ یا رَسُولَ اللَّهِ اَتَاْذَنُ لى اَن اَکُونَ مَعَکُمْ تَحْتَ الْکِساَّءِ قالَ وَعَلَیْکِ السَّلامُ یا بِنْتى وَیا بَضْعَتى قَدْ اَذِنْتُ لَکِ فَدَخَلْتُ تَحْتَ الْکِساَّءِ
فَلَمَّا اکْتَمَلْنا جَمیعاً تَحْتَ الْکِساَّءِ اَخَذَ اَبى رَسُولُ اللَّهِ بِطَرَفَىِ الْکِساَّءِ وَاَوْمَئَ بِیَدِهِ الْیُمْنى اِلَى السَّماَّءِ وَقالَ اَللّهُمَّ اِنَّ هؤُلاَّءِ اَهْلُ بَیْتى وَخاَّصَّتى وَحاَّمَّتى لَحْمُهُمْ لَحْمى وَدَمُهُمْ دَمى یُؤْلِمُنى ما یُؤْلِمُهُمْ وَیَحْزُنُنى ما یَحْزُنُهُمْ اَنَا حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَهُمْ وَسِلْمٌ لِمَنْ سالَمَهُمْ وَعَدُوُّ لِمَنْ عاداهُمْ وَمُحِبُّ لِمَنْ اَحَبَّهُمْ اِنَّهُمْ مِنّى وَ اَنَا مِنْهُمْ فَاجْعَلْ صَلَواتِکَ وَبَرَکاتِکَ وَرَحْمَتَکَ وَغُفْرانَکَ وَرِضْوانَکَ عَلَىَّ وَعَلَیْهِمْ وَاَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهیراً
فَقالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ یا مَلاَّئِکَتى وَیا سُکّانَ سَمواتى اِنّى ما خَلَقْتُ سَماَّءً مَبْنِیَّهً وَلا اَرْضاً مَدْحِیَّهً وَلا قَمَراً مُنیراً وَلا شَمْساً مُضِیَّئَهً وَلا فَلَکاً یَدُورُ وَلا بَحْراً یَجْرى وَلا فُلْکاً یَسْرى اِلاّ فى مَحَبَّهِ هؤُلاَّءِ الْخَمْسَهِ الَّذینَ هُمْ تَحْتَ الْکِساَّءِ فَقالَ الاْمینُ جِبْراَّئیلُ یا رَبِّ وَمَنْ تَحْتَ الْکِساَّءِ فَقالَ عَزَّوَجَلَّ هُمْ اَهْلُ بَیْتِ النُّبُوَّهِ وَمَعْدِنُ الرِّسالَهِ هُمْ فاطِمَهُ وَاَبُوها وَبَعْلُها وَبَنُوها
فَقالَ جِبْراَّئیلُ یا رَبِّ اَتَاْذَنُ لى اَنْ اَهْبِطَ اِلَى الاْرْضِ لاِکُونَ مَعَهُمْ سادِساً فَقالَ اللَّهُ نَعَمْ قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَهَبَطَ الاْمینُ جِبْراَّئیلُ وَقالَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ الْعَلِىُّ الاَْعْلى یُقْرِئُکَ السَّلامَ وَیَخُصُّکَ بِالتَّحِیَّهِ وَالاِْکْرامِ وَیَقُولُ لَکَ وَعِزَّتى وَجَلالى اِنّى ما خَلَقْتُ سَماَّءً مَبْنِیَّهً وَلا اَرْضاً مَدْحِیَّهً وَلا قَمَراً مُنیراً وَلا شَمْساً مُضَّیئَهً وَلا فَلَکاً یَدُورُ وَلا بَحْراً یَجْرى وَلا فُلْکاً یَسْرى اِلاّ لاَِجْلِکُمْ وَمَحَبَّتِکُمْ وَقَدْ اَذِنَ لى اَنْ اَدْخُلَ مَعَکُمْ فَهَلْ تَاْذَنُ لى یا رَسُولَ اللَّهِ فَقالَ رَسُولُ اللَّهِ وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا اَمینَ وَحْىِ اللَّهِ اِنَّهُ نَعَمْ قَدْ اَذِنْتُ لَکَ فَدَخَلَ جِبْراَّئیلُ مَعَنا تَحْتَ الْکِساَّءِ فَقالَ لاِبى اِنَّ اللَّهَ قَدْ اَوْحى اِلَیْکُمْ یَقُولُ اِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً
فَقالَ عَلِىُّ لاَبى یا رَسُولَ اللَّهِ اَخْبِرْنى ما لِجُلُوسِنا هذا تَحْتَ الْکِساَّءِ مِنَ الْفَضْلِ عِنْدَاللَّهِ فَقالَ النَّبِىُّ وَالَّذى بَعَثَنى بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَاصْطَفانى بِالرِّسالَهِ نَجِیّاً ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا فى مَحْفِلٍ مِنْ مَحافِلِ اَهْلِ الاَْرْضِ وَفیهِ جَمْعٌ مِنْ شَیعَتِنا وَمُحِبّینا اِلاّ وَنَزَلَتْ عَلَیْهِمُ الرَّحْمَهُ وَحَفَّتْ بِهِمُ الْمَلاَّئِکَهُ وَاسْتَغْفَرَتْ لَهُمْ اِلى اَنْ یَتَفَرَّقُوا فَقالَ عَلِىُّ اِذاً وَاللَّهِ فُزْنا وَفازَ شیعَتُنا وَرَبِّ الْکَعْبَهِ
فَقالَ النَّبِىُّ ثانِیاً یا عَلِىُّ وَالَّذى بَعَثَنى بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَاصْطَفانى بِالرِّسالَهِ نَجِیّاً ما ذُکِرَ خَبَرُنا هذا فى مَحْفِلٍ مِنْ مَحافِلِ اَهْلِ الاَْرْضِ وَفیهِ جَمْعٌ مِنْ شیعَتِنا وَمُحِبّینا وَفیهِمْ مَهْمُومٌ اِلاّ وَفَرَّجَ اللَّهُ هَمَّهُ وَلا مَغْمُومٌ اِلاّ وَکَشَفَ اللَّهُ غَمَّهُ وَلا طالِبُ حاجَهٍ اِلاّ وَقَضَى اللّهُ حاجَتَهُ فَقالَ عَلِىُّ اِذاً وَاللَّهِ فُزْنا وَسُعِدْنا وَکَذلِکَ شیعَتُنا فازُوا وَسُعِدُوا فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَهِ وَرَبِّ الْکَعْبَه
Dəxələ ələyyə əbi Rasulullahi və alih, fi bəzil əyyami fəqalə əssəlamu ələyki ya Fatiməh, fəqultu ələykəs səlamu qalə inni əcidu fi bədəni zufa, fəqultu ləhu uizukə billahi ya əbətahu minəz zuf, fəqalə ya Fatimətu atini bil kisail yəmani fəğəttini bih, fə ətəytuhu bil kisail yəmani fəğəttəytuhu bih və sirtu ənzuru iləyh və iza vəchuhu yətələləu kəənnəhul bədru fi ləyləti təmamihi və kəmalih.
Fəma kanət illa saətən və iza bivələdiyəl Həsəni qəd əqbəl və qaləs səlamu ələyki ya ummah, fəqultu və ələykəs səlam, ya qurrətə əyni və səmərətə fuadi, fəqalə ya ummahu inni əşəmmu indəki raihətən təyyibəh, kəənnəha raihətu cəddi Rasulillah, fəqultu nəəm innə cəddəkə təhtəl kisa. Fə əqbələl Həsənu nəhvəl kisa və qaləs səlamu ələykə ya cəddahu ya Rasuləllah, ətə`zənu li ən ədxulə məəkə təhtəl kisa, fəqalə və ələykəs səlamu ya vələdi və ya sahibə həvzi, qəd əzintu lək, fədəxələ məəhu təhtəl kisa.
Fəma kanət illa saəh və iza bivələdiyəl Husəyni qəd əqbəl və qaləs səlamu ələyki ya ummah, fəqultu və ələykəs səlamu ya vələdi və ya qurrətə əyni və səmərətə fuadi, fəqalə li ya ummah, inni əşəmmu indəki raihətən təyyibəh, kəənnəha raihətu cəddi Rasulillah, fəqultu nəəm innə cəddəkə və əxakə təhtəl kisa, fədənil Husəynu nəhvəl kisa və qaləs səlamu ələykə ya cəddah, əssəlamu ələykə ya mənixtarəhullah, ətə`zənu li ən əkunə məəkuma təhtəl kisa, fəqalə və ələykəs səlamu ya vələdi və ya şafaiə umməti, qəd əzintu ləkə fədəxələ məəhuma təhtəl kisa.
Fə əqbələ ində zalikə əbul Həsəni Əliyyubnu Əbi Talib və qaləs səlamu ələykə ya bintə Rasulillahi fəqultu və ələykəs səlamu ya Əbəl Həsəni və ya Əmirəl muminin, fəqalə ya Fatimətu inni əşəmmu indəki raihətən təyyibəh, kəənnəha raihətu əxi vəbni əmmi Rasulillah, fəqultu nəəm ha huvə məə vələdəykə təhtəl kisa, fə əqbələ Əliyyun nəhvəl kisa və qaləs səlamu ələykə ya Rasuləllah, ətə`zənu li ən əkunə məəkum təhtəl kisa, qalə ləhu və ələykəs səlamu ya əxi və ya vəsiyyi və xəlifəti və sahibə livai, qəd əzintu ləkə fədəxələ Əliyyun təhtəl kisa.
Summə ətəytu nəhvəl kisa və qultus səlamu ələykə ya əbətahu ya rəsuləllah, ətə`zənu li ən əkunə məəkum təhtəl kisa, qalə və ələykis səlam, ya binti və ya bəz`əti qəd əzintu ləki fədəxəltu təhtəl kisa.
Fələmməktəməlna cəmiən təhtəl kisa, əxəzə əbi rəsulullahi bitərəfil kisa, və əvməyə biyədihil yumna iləs səmai və qal, Əllahummə innə haulai əhlu bəyti və xassəti və hamməti, ləhmuhum ləhmi və dəmuhum dəmi, yu`limuni ma yu`limuhum və yəhzununi ma yəhzunuhum, ənə hərbun limən harəbəhum və silmun limən saləməhum və əduvvun limən adahum və muhibbun limən əhəbbəhum, innəhum minni və ənə minhum fəc`əl sələvatikə və bərəkatikə və rəhmətək və ğuf-ranəkə və rizfanəkə ələyyə və ələyhim və əzhib ənhumur ricsə və təhhirhum təthira.
Fəqaləllahu əzzə və cəll, ya məlaikəti və ya sukkanə səmavati, inni ma xələqtu səmaən məbniyyəh və la ərzən mədhiyyətən və la qəmərən munira, və la şəmsən muziətən və la fələkən yəduru və la bəhrən yəcri və la fulkən yəsri, illa fi məhəbbəti haulail xəmsətilləzinə hum təhtəl kisa, fəqaləl əminu Cəbrailu ya rəbbi və mən təhtəl kisa, fəqalə əzzə və cəllə hum əhlu bəytin nubuvvəti və mə`dinur risaləh, hum Fatimətu və əbuha və bə`luha və bənuha.
Fəqalə Cəbrailu ya rəbbi ətə`zənu li ən əhbitə iləl ərzi liəkunə məəhum sadisa, fəqaləllahu nəəm qəd əzintu ləkə fəhəbətəl əminu Cəbrail,və qaləs səlamu ələykə ya Rasuləllahil əliyyul əla, yuqriukəs səlam və yəxussukə bit təhiyyəti vəl ikram və yəqulu ləkə və izzəti və cəlali inni ma xələqtu səmaən məbniyyəh və la ərzən mədhiy-yətən və la qəmərən munirən və la şəmsən muziəh və la fələkən yəduru və la bəhrən yəcri və la fulkən yəsri, illa liəclikum və məhəbbətikum və qəd əzinə li ən ədxulə məəkum, fəhəl tə`zənu li ya rəsuləllah, fəqalə rəsulullahi və ələykəs səlam, ya əminə vəhyəllahi innəhu nəəm qəd əzintu lək, fədəxələ Cəbrailu məəna təhtəl kisa, fəqalə biəbi innəllahə qəd əvha iləykum yəqul, “innəma yuridullahu liyuzhibə ənkumur ricsə əhləl bəyti və yutəhhirəkum təthira”.
Fəqalə Əliyyu liəbi ya Rasuləllahi əxbirni ma liculusina haza təhtəl kisa, minəl fəzli indəllah, fəqalən nəbiyy, vəlləzinə bəəsəni bil həqqi nəbiyyən vəstəfani bir risaləti nəciyya, ma zukirə xəbəruna haza fi məhfilin min məhafili əhlil ərz və fihi cəmun min şiətina və muhhibina, illa və nəzələt ələyhimur rəhmətu və həffət bihimul məlaikəh, vəstəğfərət ləhum ila ən yətəfər-rəqu, fəqalə Əliyyun izən vəllahi fuzna və fazə şiətuna və rəbbil Kəbəh.
Fəqalən nəbiyyu saniyən ya Əliyyu vəlləzi bəəsəni bil həqqi nəbiyya, vəstəfani bir risaləti nəciyya, ma zukirə xəbəruna haza fi məhfilin min məhafili əhlil ərz və fihi cəmun min şiətina və muhibbina və fihim məhmumun illa və fərrəcəllahu həmməh və la məğmumun illa kəşəfəllahu ğəmməh və la taliu hacətin illa və qəzəllahu hacətəh, fə qalə Əliyyun izən vəllahi fuzna və suidna və kəzalikə şiətuna fazu və suidu fid dunya vəl axirəh və rəbbil Kəbəh.
Bağışlayan və Mehriban Allahın adı ilə
Cabir ibn Əbdullah Ənsaridən O da Xanım Fatimeyi Zəhra səlamullahi əleyhadan nəql edir. O Allahın Rəsulunun (Allahın salamı olsun ona və ailəsinə) qızıdır. (Cabir) Dedi: Xanım Fatimədən (s.ə.) eşitdim və bunları dedi:
Bir gün atam Rəsulullah (Allahın salamı olsun ona və ailəsinə) mənim yanıma gəldi. Və dedi: Salam olsun sənə, ey Fatimə. Mən dedim: Sənə də salam olsun Dedi: Bədənimdə yorğunluq hiss edirə. Dedim: Atacan, bu yorğunluqdan səni Allaha tapşırıram. Dedi: Ey Fatimə, “yəmani əba”mı gətir, üstümə sal. Mən onu gətirib atamın üstünə saldım. Və sonra Ona baxdım, üzü parlayırd. Elə bil bədirlənmiş bütöv ay idi.
Bir az keçməmişdi ki, oğlum Həsən (ə) yanıma gəldi. Və dedi: Anacan, salam olsun sənə! Dedim: Sənə də salam olsun. Ey gözümün işığı və qəlbimin meyvəsi! Dedi: Anacan, səndən ətirli bir qoxu duyuram. Elə bil, Cəddim Rəsulullahın (Allahın salamı olsun ona və ailəsinə) qoxusudur. Dedim: Bəli, Cəddin, əbanın altındadır. Həsən əbaya tərəf getdi və dedi: Salam olsun sənə, ey Cəddim, ey Rəsulullah! İcazə verirsənmi ki, mən də səninlə birgə əbanın altına daxil olum? (Həzrət) dedi: Salam olsun sənə, ey oğlum. Ey hovuzumun (Kövsər hovuzu) sahibi! Sənə icazə verdim. O, Rəsulullahla birgə əbanın altına daxil oldu.
Çox çəkmədi ki, oğlum Hüseyn yanıma gəldi və dedi: Anacan, salam olsun sənə! Dedim: Sənə də salam olsun. Ey oğlum, ey gözümün işığı və qəlbimin meyvəsi! O dedi: Anacan, səndən ətirli bir qoxu duyuram. Elə bil, Cəddim Rəsulullahın qoxusudur. Dedim: Bəli, Cəddin və qardaşın əbanın altındadır. Hüseyn əbaya yaxınlaşdı və dedi: Salam olsun sənə, ey Cəddim! Salam olsun sənə, ey Allahın bəyənib-seçdiyi! İcazə verirsənmi ki, mən də sizinlə birgə əbanın altına daxil olum? (Həzrət) dedi: Salam olsun sənə, ey oğlum, ey ümmətimin şəfaətçisi! Sənə icazə verdim. O, onlarla birgə əbanın altına daxil oldu.
Bu zaman Əbulhəsən Əli ibn Əbu Talib (ə) gəldi və dedi: Salam olsun sənə, ey Rəsulullahın qızı! Dedim: Salam olsun sənə, ey Əbulhəsən, ey Əmirəlmöminin! Dedi: Ey Fatimə, səndən ətirli bir qoxu duyuram; Elə bil, qardaşım və əmim oğlu Rəsulullahın qoxusudur. Dedim: Bəli, O Həzrət sənin iki oğlunla birgə əbanın altındadır.” Əli (ə) əbaya tərəf gedib dedi: Salam olsun sənə, ey Rəsulullah! İcazə verirsənmi ki, mən də sizinlə birgə əbanın altına daxil olum? (Həzrət) Ona dedi: “Salam olsun sənə, ey qardaşım, ey canişinim, xəlifəm və bayraqdarım! Sənə icazə verdim. Əli də əbanın altına daxil oldu.
Sonra mən də əbaya tərəf getdim və dedim: Salam olsun sənə, atacan, ey Allahın Rəsulu! İcazə verirsənmi ki, mən də sizinlə birgə əbanın altına daxil olum? (Həzrət) Dedi: Salam olsun sənə, ey qızım, ey bədənimin bir parası! Sənə icazə verdim. Əbanın altına daxil ol! Hamımız əbanın altına daxil olduqda atam Rəsulullah əbanın iki ucundan tutub sağ əli ilə göyə işarə edərək dedi:
İlahi, bunlar mənim Əhli-beytim, xas və yaxın adamlarımdır, onların əti mənim ətim və qanı mənim qanımdır. Onlara əziyyət verən mənə əziyyət vermiş və onları narahat edən məni narahat etmişdir. Mən onlarla müharibə edənlə müharibədəyəm və sülh edənlə sülhdəyəm. Onları düşmən bilənlə düşmənəm və onları sevəni sevirəm.
Həqiqətən, onlar məndəndir və mən də onlardanam. (İlahi!) Öz salamını bərəkətlərini, rəhmətini, məğfirət və razılığını mənə və onlara şamil et. Çirkinliyi onlardan uzaqlaşdır və onları tamamilə pak-pakizə et.
Bu zaman Allah-Təala buyurdu: Ey mələklərim və ey mənim səmalarımda sakin olanlar! Həqiqətən də Mən bina olmuş səmanı döşənmiş yeri, nurlu Ayı, parlaq Günəşi dövr edən fələyi, cari olan dənizi və seyr edən gəmini məhz bu beş nəfərin məhəbbətinə xatir yaratmışam. Onlar əbanın altında olanlardır.
Cəbrail Əmin soruşdu: Ey Rəbbim! Əbanın altındakılar kimdir? Allah Təala buyurdu: Onlar nübüvvət Əhli-beyti və risalət mədənidirlər. Onlar Fatimə və onun atası həyat yoldaşı və oğullarıdır. Cəbrail soruşdu: Ey Rəbbim! İcazə verirsənmi ki, mən də yer üzünə enib onların altıncısı olum? Allah buyurdu: Bəli sənə icazə verirəm. Cəbrail Əmin yer üzünə nazil olub dedi: Salam olsun sənə, ey Allahın Rəsulu! Allah Təala sənə salam yetirdi. Səni Öz salamı və kəramətinə məxsus bildi və dedi: İzzət və calalıma and olsun ki, mən bina olmuş səmanı, döşənmiş yeri, nurlu ayı, parlaq günəşi, dövr edən fələyi, cari olan dənizi və seyr edən gəmini, sizə və sizin məhəbbətinizə xatir yaratmışam.
Allah mənə icazə verdi ki, sizinlə birgə əbanın altına daxil olum. Ey Allahın Rəsulu, mənə icazə verirsənmi?”Allahın Rəsulu dedi: Salam olsun sənə, ey Allah vəhyinin əmanətdarı! Bəli, sənə icazə verirəm! Cəbrail də bizimlə birgə əbanın altına daxil oldu. Mən atama dedim: Həqiqətən, Allah sizə vəhy edərək buyurmuşdur:
“Həqiqətən, Allah siz Əhli-beytdən hər bir çirkinliyi təmizləmək və sizi tamamilə pak etmək istəyir.”
Əli (ə) atamdan soruşdu: Ey Allahın Rəsulu, mənə xəbər verə bilərsənmi ki, bizim əbanın altında olmağımızın Allahın dərgahında fəziləti nədir? Peyğəmbər (Allahın salamı olsun ona və ailəsinə) dedi: Məni haqq olaraq peyğəmbərliyə və risalətə seçən, bəşəriyyətə xilaskar göndərənə and olsun ki, bizim bu xəbərimiz yer əhlinin hər bir yığıncağında yad edilsə və həmin yığıncaqda bizim bir qrup şiələrimiz və bizi sevənlər iştirak etsə onlara rəhmət nazil olar və onlar yığıncaqdan çıxıb gedənə qədər mələklər onları əhatə edib onlara üçün (Allahdan) bağışlanma diləyərlər.
Əli (ə) dedi: Allaha and olsun ki, biz və şiələrimiz nicat tapdıq. Kəbənin Rəbbinə and olsun! Atam Rəsulullah (Allahın salamı olsun ona və Əhli-beytinə) buyurdu: Ey Əli! Məni haqq olaraq peyğəmbərliyə və risalətə seçən, bəşəriyyətə xilaskar göndərənə and olsun ki, bizim bu xəbər yer əhlinin hər bir yığıncağında yad edilsə və həmin yığıncaqda bizim bir qrup şiələrimiz və bizi sevənlər iştirak etsə Onlardan elə biri olmaz ki, Allah onların narahatlıqalarını aradan aparmasın, elə bir qəmli olmaz ki, qəmini dağıtmasın və elə bir hacəti olmaz ki, hacətini yerinə yetirməsin.
Əli (ə) dedi: “Bu zaman Allaha and olsun ki, nicat tapdıq və səadətə yetdik. Şiələrimiz də dünya və axirətdə nicat tapıb səadətə yetdilər. Kəbənin Rəbbinə and olsun!”